Kopułowy piec piekarniczy został rekonstruowany przez Pawła na podstawie XVI wiecznej ryciny obrazującej sposób przygotowania żywności w taborze (obozie) żołnierskim. Jest to przewoźny, niewielkich rozmiarów piecyk pozwalający wypiekać małe chlebki, bułki, jak też bardzo sprawnie gotować i smażyć potrawy w glinianych naczyniach.

Ze względu na mały ciężar (ok. 200 kg) jak też i niewielkie rozmiary (80 cm średnica, wysokość 40 cm) jest to oryginalne urządzenie do prowadzenia zajęć z archeologii doświadczalnej w kontekście kuchni średniowiecznej.  Konstrukcja podstawy pozwala na przenoszenie, przewożenie, jak też łatwe magazynowanie piecyka. Wykonany  jest według techniki zduńskiej polegającej na wielowarstwowym oblepianiu specjalną mieszaniną gliny, piasku  i słomy, wiklinowego kosza posadowionego na polepie zwanej tokiem. Paweł buduje piecyk (przy dobrych warunkach atmosferycznych, czyli gdy glina schnie naturalnie, w okresie kwiecień-wrzesień) od dwóch  do trzech tygodni.

Prowadzimy także warsztaty podczas których, uczestnicy uczą się samodzielnej budowy piecyka. Piecyki rozchodzą się jak świeże bułeczki, szczególnie sprawdzają się w czasie spotkań rodzinnych i z przyjaciółmi na świeżym powietrzu.

Zamieszczone powyżej dwa zdjęcia są autorstwa Joanny Domskiej-Paluch z pracowni Artystyczna Dusza.